Nieuw experimenteel bewijs: Einstein zat fout!

Home » Nieuws » Nieuw experimenteel bewijs: Einstein zat fout!

Nieuw experimenteel bewijs: Einstein zat fout!

Landfall Publishing Board

Leipzig, 31 maart 2018

Het einde van Einsteins Relativiteitstheorie?

Als de conclusies worden bevestigd, is het over en uit met de formule E=mc². Die wereldberoemde formule van Einstein kan dan samen met de relativiteitstheorie zo de prullenbak in. Met deze opmerkelijke woorden zet W. van den Hagemot de zaak gelijk op scherp, bij de aankondiging van zijn nieuwe boek ‘Licht in zicht’ dat in april verschijnt.

Om de vraag of hij die claim waar kan maken, moet hij glimlachen. Helpt het als ik stel dat de proef van Michelson en Morley is opgelost? Maakt het verschil als ik zeg dat het lichtpostulaat nergens op is gebaseerd? Als de conclusies worden bevestigd, brengt dit boek nieuws dat de wetenschap op haar grondvesten doet schudden. Maar vooralsnog is het niet meer dan een aangestoken lontje, dat kan leiden tot een ontploffing maar ook in de wind kan verwaaien of worden uitgetrapt. Wat ik daar nu over zeg, verandert daar niets aan. Een van de uitgangspunten van dit boek is juist dat de natuur zichzelf verklaart. Wij kunnen van alles verzinnen en theoretiseren en elkaar in een overtuiging meeslepen, maar uiteindelijk is het de natuur die ons laat zien hoe iets wel of niet werkt. Dat neemt niet weg dat dit boek naar claim en opzet, lijnrecht tegenover de heersende wetenschap staat. In dat verband verdient vermelding dat de wetenschappelijke magazines Nature, Science en Annalen der Physik, niet de minste interesse hadden om over dit onderwerp te publiceren en ingeleverde artikelen hebben geweigerd.

Maar wat in de huidige theorie wordt dan concreet bestreden?

Kijk; dit boek heeft 376 pagina’s nodig om te verdedigen wat precies in de theorieën van Einstein niet overeenstemt met wat de natuur laat zien. Maar ik kan wel een paar kernpunten geven. Ether bestaat. Licht is een golf, maar juist omdat ether bestaat, gaat het uiteindelijk om kleine deeltjes en behoud van impuls. En vanuit de nieuwe benadering komen we tot andere uitkomsten, waardoor de proef van Michelson en Morley zou kunnen wegvallen als ondersteuning van de relativiteitstheorie. Zelfs de officiële internationale standaardmeter zou incorrect kunnen zijn. Dit zijn zaken met een zodanig heldere kenschetsing, dat elke natuurkundige zich er een oordeel over kan vormen. Graag wacht ik hun reacties af.

Maar kan er dan voor een gemiddelde geïnteresseerde niets concreets over worden gezegd?

Natuurlijk wel. Het boek is juist geschreven vanuit het perspectief van de gewone geïnteresseerde lezer. Voor hem of haar is er een heel gemakkelijke aansluiting via het trein-experient van Einstein. Iedereen kent dat: het licht in de trein gaat voor iemand in de trein net zo snel als buiten de trein. Einstein heeft die constante lichtsnelheid nodig om zijn theorie te onderbouwen. Maar in dit boek wordt aangetoond hoe het licht zich op deeltjesniveau gedraagt, op een zodanige manier dat inderdaad de lichtsnelheid weer constant wordt. Het gevolg van deze benadering kan zijn dat de onderbouwing onder Einsteins theorieën wegvalt en ook Einsteins beroemde formule E=mc²op losse schroeven komt te staan.

Is dit in wezen niet weer terugvallen in algemeenheden?

Het is maar hoe je luistert. Wie bekend is met deze materie, kan worden geraakt door de implicaties die toch behoorlijk verstrekkend kunnen zijn. En inderdaad is het nog niet bijzonder aansprekend voor degenen die meer geïnteresseerd zijn in trending topics en een hoop spektakel.

Dus wij kunnen hier vandaag geen spectaculair nieuws verwachten?

Is het niet spectaculair genoeg als zou blijken dat de titel in de kern terecht is? Maar goed dan; zoals u misschien weet is er heel veel moeite gedaan om met behulp van de lichtsnelheid, de beweging van de aarde door de ether te meten. Ik noemde al het meest bekende nooit opgeloste experiment van Michelson en Morley. Zij bedachten de wildste, grootste en zuiverste meetexperimenten tussen twee vaste punten op de bewegende aarde. Maar we weten ook dat er een trein-experiment bestaat van Einstein. Welnu, doe dan eens samen met mij een eenvoudig gedachtenexperiment: verwissel gewoon de meetpunten op aarde door meetpunten in de rijdende trein, en gebruik voor de meting geen licht maar geluid. Ik garandeer u dat u tot de onmogelijke conclusie komt dat het geluid in de trein steeds even snel is, net zoals het licht op aarde steeds even snel is. Dat impliceert dat alles wat wordt gezegd over licht, ook op geluid van toepassing moet zijn. Of anders dat er iets grondig mis is, met wat wij zeggen over het licht.

Ja, maar het experiment in de trein gaat toch om de vergelijking met een waarnemer naast de trein?

Nou en? Wat garandeerde ik zojuist? Zegt u mij dan waar precies in het experiment van Michelson en Morley, de waarnemer naast de aarde is! Dus; noteer maar dat Willem van den Hagemot heeft aangetoond dat de Relativiteitstheorie ook geldt voor geluid! Met voorlopig Beryllium als omgeving met de constante maximale geluidssnelheid. En wie wil weten of dit inderdaad is wat het boek claimt, die kan het gaan lezen.

‘Licht in zicht’ verschijnt midden april.

Eerstedagsexemplaren van Licht in zicht.